domenica 13 maggio 2018

'A PISCA D'U PISCISPADA 'NTO STRITTU DI MISSINA (poesia dialettale letta dall'autore)


'A PISCA D'U PISCISPADA

'NTO STRITTU DI MISSINA

 
     Occorre precisare che si tratta del racconto della pesca dei tempi andati, perchè oggi, nonostante si cacci sempre con l'arpione e con l'avvistamento dall'alto, sono cambiati del tutto i mezzi e l'armamento, rendendo la cattura più semplice e più sicura.

A stòria di lu munnu si ripèti:
l’omu assicùta sempri l’animali;
ma è vera stòria quannu cû cumpèti
pô vìnciri la lotta tali e quali.

Chidda chi iò vi cuntu è stòria antìca,
quannu lu piscispada era guerrieru
e 'u piscatùri vincìa cu la fatìca
strincennu 'i denti e masticannu amàru.

'Na guerra santa pi ‘ddi cavalèri,
'na guerra santa puru pi ‘dd’armàli:
‘i piscatùri ch’i ferri d’u mistèri,
‘u pisci ‘ntall’ambienti naturàli.

Ammènzu di lu strittu la filùa,
barcàzza cu la 'ntinna e li scalùna
unni lu marinaru si calìa,
unni lu suli mmesti e non pirdùna.

 Si salutàu c'u restu di la ciurma
e prumittìu a tutti 'na parìgghia;
- Magàri Diu chi t'abbastassi l'arma!
Sunnu iurnàti niri p'a famìgghia -.

Si fici palummèdda e suspiràu
facennu li scungiùri pi la via,
'rrivàtu supra 'a cima si signàu
p'avìri di li santi cumpagnìa.

'A 'ntinna cimiddànnu lu stravìa;
lignu cu lignu strica e si lamenta;
ma non c'è tempu pi la fantasìa:
strinci la 'mbracatùra e s'accuntènta.

A ciancu d'a filùa, barcùzza nira,
putènti, priscialòra e tracutànti,
sbuffa lu luntru, chi non vidi l'ura
d'addimustràrisi degnu dill'eventi.

Ma 'u mari non è ortu nè giardìnu,
l'eventu non si cogghi c'u panàru;
patrùni dill'evèentu è lu distìnu,
servu di lu distìnu 'u marinàru.

Sei piscatùri all'umbra di la "mamma",
sei cavalèri senza l'armatùra,
prègunu a Diu chi lu pisci assumma,
chi l'omu di la 'ntinna s'accalùra.

Prègunu 'i fimminèddi 'nta marìna,
prègunu la Madònna di 'stu mari.
Iarmàru 'na truscìtta stamatìna
e dèsiru 'na manu pi varàri.

Si li prighièri foru binidìtti
l'omu d'a 'ntinna vùcia e si turcìa:
- Vâ fora, fora, fora - grida forti,
e 'u luntru già si modda pi la via.

'A puppa avànti e 'u llanzatùri addritta,
un marinàru supra a lu farèri,
fui la barca comu a 'na saìtta:
- Vâ fora - grida ancòra lu 'ntinnèri.

- Tuttu paru così, paru camòra -.
Giùsta è la rutta; 'u pisci si scummògghia,
'u suli lu mbriàca di calùra
e l'acqua l'accarìzza e lu catùgghia.

Vògunu chi lu ciàtu si cunzùma:
'u tempu è 'nu tiràannu dittatùri.
-'U vidi? - lu 'ntinnèri ora chiama
-'u vidi? - ci'addumanna a lu farèri.

-'U vidu, stàgghia fotti c'a palèdda;
vâ iùsu, voga fotti ch'u pirdèmu -.
'U pisci si n'accorgi chi c'è fudda,
'u marinàru pista supra ô rimu

- Vâ susu,  voga 'nterra,  fora fora -
'u pisci si cunfunni e fa la rota,
l'omu di lu farèri grida ancòra,
'u luntru comu 'n'umbra l'assicùta.

'U llanzatùri è prontu e si distenni,
pi iddu non c'è rèbbrica 'nto mari,
chi di lu sô mistèri nni dipenni
'a paci 'nterra di lu piscatùri.

- Fozza c'a traffinèra, Sabbatùri;
è toi, è toi, chi mègghiu non ci veni -.
S'allonga tuttu arrèti 'u llanzatùri
e 'u ciatu chi pigghiàu si lu trattèni.

Non c'è 'na vuci, non si movi fògghia,
'a pèrtica si gghica e cimiddìa,
trema la ciùrma e 'u ciatu non ripìgghia:
cû prega a Diu, cû 'a Vergini Maria.

Vola 'ntall'ària palùmma furiùsa
e porta 'na 'mbasciàta priputènti;
pustìnu chi non sona 'nta 'dda casa,
missìva unni la morti è lu mittènti.

A ciàncu d'a cuddèra fu la botta;
'u ferru si scavàu la gallirìa;
'u pisci pìgghia corda e fa la rutta,
ma dintra 'a barca è tempu d'alligrìa. 

Cùrrunu li pinzèri a la marìna
unni lu niru è luttu permanènti,
e ‘a paci cull’amùri si cummìna:
stanotti un piscispata è cu li santi!

Nessun commento:

Posta un commento

Scrivi un tuo commento per me. Te ne sarò grato.
Non occorre che tu ti identifichi.

L'ALBA CHE AVANZA

L'ALBA CHE AVANZA                 L'alba è la luce che annuncia la vita, tu non la vedi ch...